- qucaq
- kucak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qucaq — is. 1. Qolları açdıqda döş ilə qollar arasında əmələ gələn boşluq. Bayram aşağı əyildi, yerə sərilmiş fəhlələrdən birini qucağına alıb ortadan çıxartdı. . M. Hüs.. Qaraca çoban yaralı qardaşını qucağına alıb tayaya tərəf apardı. M. Rz.. Qucağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hücr — ə. qucaq, ağuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəst — 1. is. <fars.> 1. Bir adamın geyimini təmin edəcək paltar komplekti. <Mirzə Dadaş:> Arvad, dur ayağa, gör nə gətirmişəm. İki dəst paltar sənin üçün, iki dəst libas özüm üçün. N. V.. 2. Müəyyən məqsəd üçün lazım olan əşya və ya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küknar — is. bot. Konusvari uzun qozaları olan iri, həmişəyaşıl iynəyarpaqlı ağac. Uzaq şimal tayqasında ayaq xizəyində quş kimi süzən bir gənc uca bir küknarın dibində bir anlığa durub tüfəngini çiynindən aşırır. M. Rz.. Pəncərədən küknar ağaclarının xoş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saxsı — is. Gildən hazırlanan dulusçuluq məmulatı. Saxsıya verə verə, çıxdı misin bahası. (Ata. sözü). // Saxsıdan qayrılmış. Qələmkar süfrənin üstünə lacivərdi saxsı boşqablarda . . yemişlər qoyulmuşdu. Ç.. Pəncərədən sarı şamdanlar, bəzi evlərdə isə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qımı — (Çənbərək) yabanı bitki adı. – Bir qucaq qımı yığmışdı Alı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağuş — f. qucaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəğəl — f. 1) qoltuq; 2) qucaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kənar(ə) — f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağuş — is. <fars.> Qucaq. <Tapdıq:> Bəs eylə isə gəl ağuşuma, qucaqlaşalım. C. C.. Biz onun <vətənin> ağuşunda göz açmışıq, – o bizim hamımızın əziz anamızdır. Ə. M.. // Məc. mənada. Madərləriniz etdi sizə mehrü məhəbbət; Ağuşi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti